شبکه ماهواره ای من و تو
چه رنگ و لعابی... چه کیفیتی... چه برنامه‌های توپی!
مگه می‌شه کسی این شبکه رو ببینه و ازش تعریف نکنه؟! بدون هیچ اغراقی، این شبکه جزء 4 شبکه اول پربیننده فارسی‌زبان ماهواره به حساب میاد. این شبکه گمشده خیلی از ایرانیهاست و انصافاً که مخاطبهای خودش رو هم که جوونها و زنها هستند رو به خوبی پیدا کرده. در نگاه اول هر کسی که این شبکه رو می‌بینه اعتراف می‌کنه که:
بابا ای‌ول! اینا عجب خوب کار می‌کنن. هر مطلب سیاسی، علمی و تاریخی رو به بهترین شکل نشون میدن. خصوصا اینکه لابه لای هر برنامشون هم از چاشنی آشپزی، موسیقی، طنز و رقص هم استفاده می‌کنن!
اینا که مثل ما نیستن، شبکه 3 رو راه انداختیم، اسمش رو گذاشتیم شبکه «جوان»، یا داره فوتبال نشون می‌ده، یا فیلم‌های بی‌کیفیت خارجی و یا خیلی هنر کنیم تو بهترین جشنهامون، یه سری خواننده رو هم دعوت می‌کنیم، خواننده که چه عرض کنم، مداح! توی مراسم‌های مذهبی هم که دیگه شبکه یک و دو و سه فرق نمی‌کنه.. همشون تبدیل میشن به نمایشگاه ریش و پشم!
برنامه «بفرمایید شام» که شده جزء زندگی همه... 4 نفر زن و مردی که هیچ نسبتی هم با هم ندارن، 4 شب، با همدیگه حال می‌کنن و مشروب می‌خورن و راجع به همه چیز اظهار نظر می‌کنن.
برنامه «بیوگرافی»، میره تا فیهاماخالدون طرف رو در میاره. معلوم نیست این اطلاعات رو از کجا اوردن!
برنامه «هوتن» رو که دیگه نگو...، مردی با 100 چهره! چقدر قشنگ ادای همه رو در میاره و از اون عجیبتر روش ساخت این برنامه‌س که چقدر عالی شخصیتهای مختلفی که این یکنفر اجرا می‌کنه باهمدیگه فیلم بازی می‌کنن.
اوووف! از برنامه «شعر یادت نره» نگو که همش سرگرمی و کرکره خنده‌س...
«من و تو» در سادگی و گیرایی مشابه شبکه «فارسی وانِ» اما مفاهیم سطحی رو به گونه ای عرضه می کنه که برای قشر روشنفکر هم ترغیب کننده‌س.
یه روز، با خودم فکر کردم، یه شبکه ماهواره‌ای احتمالاً باید روزی چندصدمیلیون هزینه داشته باشه. چندصدمیلیون تومان!... این شبکه هم که تبلیغات و آگهی خاصی نداره. پس هزینه‌هاش رو از کجا در میاره؟
آخه از قدیم گفتن: «هیچ گربه‌ای برای رضای خدا موش نمی‌گیره!»
شاید هم اینها برای رضای خدا این شبکه رو راه انداختن. مثلا وقتی دیدن مردم ایران از این نعمت محروم هستند گفتن بیاین یه شبکه رو راه بندازیم، یه ثوابی هم کردیم! ولی مگه می‌شه؟ من خودم برنامه‌های خبری این شبکه رو دیدم، برنامه‌ای که چند تا پسر و دختر مانکن و دماغ عمل کرده میشینن دور هم و راجع به مسائل و مشکلات مردم ایران حرف می‌زنن. وقتی از محرومیتهای مردم ایران حرف می‌زنن قند تو دلشون آب می‌شه. با یه غرض‌ورزی خاصی حرف می‌زنن. از طرز حرف‌زدنشون معلومه که دارن کیف می‌کنن که این مشکلات داره رو سر مردم ایران فرود میاد، اصلا یه خبر خوب در مورد ایران گفته نمی‌شه. حتی یک خبر! اونوقت چطور میان مفت و مجانی یه همچین هزینه‌ای برای سرگرم کردن مردم ایران میدن؟
کنجکاو می‌شم.... توی اینترنت یه گشتی می‌زنم تا ببینم این شبکه از کجا تغذیه می‌شه.... حرف حسابش چیه و چی می‌خواد؟
اولین چیزی که نظرم رو به خودش جلب می‌کنه اینه که اکثر گردانندگان این شبکه رو «بهایی‌ها» تشکیل میدن. البته صرف بهایی بودن اونها نکته منفی‌ای نیست، چون آدم باید حرف درست رو از هرکسی شنوا باشه، حتی از کافر حربی...
نکته دیگه اینه که بودجه این شبکه، توسط تلویزیون بی‌بی‌سی، برخی از خوانندگان اونور آبی و برخی از افراد خاندان پهلوی تأمین می‌شه. اما اینها چرا باید این هزینه سنگین رو متقبل بشن؟!
از حمایت های مالی و غیر مالی انگلیس به این شبکه و امکاناتش هم نوشته: بودجه این شبکه ۴۰ برابر فارسی وانه، سرور اختصاصی، استریو های مجهز و تیم قوی، تجهیزات پشت صحنه بسیار حرفهای و مدرن، استفاده از آرشیو بسیار قوی بی بی سی و همچنین استفاده از تجربیات عوامل و دست اندر کاران حرفهای بی بی سی.
یادمه که جایی خوندم، یکی از روشنفکران اروپا گفته: دو چیز توانست ریشه اسلام را در اروپا بخشکاند، شراب و دخترکان زیبا روی.
و الآن در این شبکه بر همین دو عامل تاکید زیادی می‌شه. البته به صورت غیر مستقیم. این حرفها هیچ وقت به صورت مستقیم به مردم گفته نمی‌شه، ولی مگر نه اینه که در آخر تمام برنامه‌های «بفرمایید شام»، شرکت کنندگان که شاید مسلمان هم باشند، به راحتی مشروب و عرق می‌خورند و رقاصی می‌کنن
باز هم به دنبال اهداف دست اندرکاران و گردانندگان شبکه من و تو هستم....
در یک سایت اهداف زیر ذکر شده بود. این اهداف رو در زیر میارم. قضاوت با بینندگان این شبکه. البته، توصیه نخود هر آش اینه که یا این شبکه رو نبینیم و یا اگه دیدیم سعی کنیم بازیچه دست گردانندگان اون نشیم.
از نظر سیاسی:
1. تخریب مستقیم مسئولین و سیاست های نظام جمهوری اسلامی در قالب های طنز و جدی
2. سعی در بی اعتماد کردن مردم به مسئولین
3. بزرگنمایی مشکلات داخلی ایران و ایجاد روحیه یاس و نا امیدی از زندگی در داخل ایران.
4. مقایسه آزادی های مختلف در غرب و ایران و تحریک برای اغتشاش و اعتراض
5. معرفی جمهوری اسلامی ایران به عنوان حکومت ضد هنر و ضد زن
6. القاء عقب ماندگی از تمدن پیشرفته دنیا به قشر جوان کشور
7. القاء نبود آزادی و محدود بودن زنان در زمینه های اجتماعی، فرهنگی، هنری و سیاسی
از نظر فرهنگی:
۱. ترویج و تشویق دختران و زنان به داشتن روابط جنسی آزاد قبل از ازدواج
۲. معرفی غرب به عنوان جامعه آرمانی، برای جوانان
۳. ترویج ناهنجاری های اجتماعی، اخلاقی و اسلامی از قبیل خوردن شراب، و ارتباط زنان شوهر دار با پسران مجرد.
4. صمیمی، مثبت، موفق و الگو نشان دادن ایرانیان مقیم آمریکا و اروپا
5. تخریب مستقیم و غیر مستقیم حجاب، پوشش اسلامی، آداب و رسوم و اعتقادات زنان ایرانی
6. آموزش رقص های زننده و «تحریک کننده» توسط زنان مختلف
7. نشان دادن آزادی، جذابیت، ابتذال و برهنگی در سواحل کشورهای مختلف غربی
8. تغییر ذائقه مردم در استفاده از اوقات فراغت و تفریحات سالم
9. مصاحبه با ترانه خوان ها و رقاص های دوران پلهوی، زنده کردن یاد و خاطره آنها و معرفی آنها به عنوان بزرگان هنری ایران
10. ترویج شیطان پرستی و موسیقی های آنها
11. تحریک خوانندگان به خواندن موسیقی های اعتراضی نسبت به وضعیت موجود جامعه ایران
12. پخش صحنه ها و پشت صحنه های قسمت هایی از فیلم های مبتذل هالیوودی
از نظر دینی:
1. منفور نشان دادن اسلام و به چالش کشیدن قوانین اسلامی با پخش گزارش های مختلف
2. عقب مانده خواندن آداب و رسوم و اعتقادات دینی مردم ایران در رابطه با ازدواج
3. ترویج دین التقاطی و روابط آزاد
4. همطراز کردن پیامبران و انبیاء الهی با مرتازان و جادوگران
5. زیر سئوال بردن احکام و عقاید دینی و قوانین قضایی و حکومتی مربوط به زنان
از نظر اجتماعی:
۱- القاء نبودن آزادی بیان و آزادی عمل در ایران و نا راضی کردن مردم نسبت به امکانات موجود.
۲- زیر سئوال بردن نظام خانه و خانواده
۳- ترویج روابط نا مشروع در جامعه
۴- زیر سئوال بردن احکام اجتماعی مانند امر به معروف و نهی از منکر.
از نظر علمی
۱. ترویج مسائل غیر اخلاقی و مبتذل از طریق آزمایشهای به اصطلاح علمی
۲. مطرح کردن غرب به عنوان الگوی پیشرفت علمی و تجربی
۳. عقب مانده خواندن کشورهای اسلامی و در راس آنها ایران
نوشته: عبدالرضا محمدبیگی